QAXMA
сущ. 1. f.is. кил. qaxmaq; 2. хак, кӀарасдин кӀар (мес. балкӀан кутӀундай); 3. къахма, гишир, нехиш (металлдин ччарчел кӀалубдив акъуднавай).
I сущ. от глаг. qaxmaq: 1. забивание, вколачивание 2. колышек, колок (деревянный гвоздь) II прил. строит
Tam oxu »is. 1. “Qaxmaq”dan f.is. 2. Yerə qaxılan ucu yonulmuş ağac parçası. Atı hörükləyib qaxmaya bağla. 3. Metal lövhələr üzərinə qəlib ilə vurulub açılan n
Tam oxu »