1. Müharibədə düşməndən alınan hər cür şey.
Atlı bölüklər meydandan çapıb keçərkən dünənki döyüşdə düşməndən qənimət aldıqları qara bayraqları ağ daşdan tikilmiş 7 zəfər sütunu önündə yerə atırdılar…
2. Təsadüfən ələ keçən və bir daha ələ keçməsi mümkün olmayan şey, tapılmış kimi olan şey.
Doğrudur, kəndlərdə və balaca şəhərlərdə qışın o qədər bir səfası yoxdur, amma Tiflis kimi yerdə qış böyük bir qənimətdir.
// Fürsət.
Bir belə … şəxs ilə qohum olmaq elə bir qənimətdir ki, dünyada az-az adama qismət ola bilər.
Etməyin qəflət, bu fürsətdən qənimət vaxtıdır.
□ Qənimət bilmək (saymaq) – fürsət bilmək, fürsətdən istifadə etmək, tapılmış kimi bilmək.
Gülün vüsalını gülzardə qənimət bil; Ki, bir də ömrünə yox etibar, ey bülbül!
Mən də kağız tapa bilməyib, divarın səhifələrini qənimət bilirdim ki, orada Usta Zeynalın bədbəxtliyini təsvir edim.
Osman kişi ömrünün hər dəqiqəsini qənimət bilir, hər anından həzz alır.