QƏNŞƏR
сущ. къаншар, къарши тереф, вилик пад; qənşər gəlmək къаншардиз атун, ччин-ччинал гьалтун, дуьшуьш хьун.
Qabaq, ön. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Özü də qənşər tərəfdən gedəcəyəm. (“Həmzənin Qıratı aparmağı”)
Tam oxu »Qaraq (“göz” demək olub) sözü ilə qohumdur. “Göz tərəf” (ön tərəf) deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Tam oxu »I. i. opposite, opposite side II. s. opposite; ~ istiqamət opposite direction; ~ tərəf opposite side; küçənin ~ tərəfi the opposite side of the street
Tam oxu »QƏNŞƏR – ARXA Yanında xırda gümüş qaşıq olan fincan isə qocanın qarşı tərəfindəki həsir səndəlin qənşərinə qoyulmuşdu (İ
Tam oxu »I сущ. противоположная сторона II нареч. напротив. Qənşərdə oturmaq сесть напротив; qənşər gəlmək встречаться, встретиться
Tam oxu »(Ağsu, Ucar) əvvəl. – Qənşər bö:ük danışar, so:ra kiçik; – Sən qalxozda mənnən qənşər işdiyirsən; – Qənşərdə bı kənt Göyçaya baxırdı (Ucar); – Qənşərr
Tam oxu »is. Qarşı tərəf, ön tərəf; irəli, qabaq. Qapının qənşəri. Evin qənşərində. – Kəndlinin qənşərində bir sürü qaz; Bir çubuqla sürürdü çox saymaz
Tam oxu »