– Qəsdən unudurdu dərsin ol zar; Leyliyə deyirdi: ey vəfadar!
[Əsgər:] Mən də qəsdən demədim ki, qoy axıra kimi qızı sınayım.
Ceyran oturub oğlu ilə əylənməyə, gülməyə başlayır. Qəsdən özünü nəşəli göstərir.
O, yelqanadlı atını qəsdən çapmırdı ki, ovu atasının gözü önündə ovlasın.