RİCƏT

RİC’ƏT

ə. 1) geriyə dönmə, qayıtma; 2) boşadığı arvadı yenidən alma; 3) ölülərin qiyamət günü dirilib məhşərə qayıtması; 4) üz çevirmə, müraciət etmə; 5) ədəbiyyatda: haşiyə çıxma.

RİCAMƏND
RİCL
OBASTAN VİKİ
Ricət
Ricət — lirik-epik əsərdə müəllifin təsvir olunan şəxsə və hadisəyə münasibətini ifadə edən parçadır. Sözün mənası "haşiyə çıxmaq" dır. Ona görə də ricətə haşiyə də deyilir. Ricətdə müəllif haqqında danışdığı hadisələri öz dövrü ilə əlaqələndirir, öz düşüncələrini əks etdirir. Poemalarda və ya mənzum romanlarda lirik ricətdən daha çox istifadə olunur. Ricət əsərə lirrik ruh, emisonallıq gətirir. Nizami "Xosrov və Şirin" əsərində Hörmüzün ölümünü qələmə aldığı yerdə zəmanənin insanlara etdiyi zülmdən, ədalətsizlikdən danışır.

Значение слова в других словарях

воз иммуниза́ция предлежа́ние прибре́жный размести́ть рассыпа́ться субре́тка фа́за ще́почка монасты́рь пригрози́ть прили́в псалмо́дия фиа́ла ack-ack bowleg duck-pond flood wall ickie napery payola settlement war-game загордиться склёпывать