RİCƏT

RİC’ƏT

ə. 1) geriyə dönmə, qayıtma; 2) boşadığı arvadı yenidən alma; 3) ölülərin qiyamət günü dirilib məhşərə qayıtması; 4) üz çevirmə, müraciət etmə; 5) ədəbiyyatda: haşiyə çıxma.

RİCAMƏND
RİCL
OBASTAN VİKİ
Ricət
Ricət — lirik-epik əsərdə müəllifin təsvir olunan şəxsə və hadisəyə münasibətini ifadə edən parçadır. Sözün mənası "haşiyə çıxmaq" dır. Ona görə də ricətə haşiyə də deyilir. Ricətdə müəllif haqqında danışdığı hadisələri öz dövrü ilə əlaqələndirir, öz düşüncələrini əks etdirir. Poemalarda və ya mənzum romanlarda lirik ricətdən daha çox istifadə olunur. Ricət əsərə lirrik ruh, emisonallıq gətirir. Nizami "Xosrov və Şirin" əsərində Hörmüzün ölümünü qələmə aldığı yerdə zəmanənin insanlara etdiyi zülmdən, ədalətsizlikdən danışır.

Digər lüğətlərdə

владе́ть год от го́да модели́стка недоспе́лый нереа́льный подтене́тить растворомеша́лка свя́зно тихохо́дный толокня́ный иско́мое переги́бщица толсто́вец цеди́ться шёлкотка́цкий Аккерман праск bald binuclear down-under egg cream jerry-building sulphite котёл полугодовой