RÜKU’ ə. namaz qılarkən əlləri dizlərə dayayıb əyilmə
сущ. религ. поклон во время совершения намаза
is. [ər.] din. Namazda əlləri dizlərə dayayıb əyilmə hərəkəti. Qünut, rükum, bir də səcdəm səhv olsa; Neyləsəm, səhihdi namazım mənim
rüku (din.)