is. habitant m, -e f ; population f ; locataire m ; ~ olmaq demeurer vt ; habiter vt
is. habitant m, -e f ; population f ; locataire m ; ~ olmaq demeurer vt ; habiter vt
is. [ər.] 1. Bir yerdə yurd salıb yaşayan, həmin yerin əhalisindən olan; oturan, oturucu. Mingəçevir şəhərinin sakinləri
Полностью »I сущ. 1. житель (тот, кто проживает где-л.), жительница. Şəhər sakini городской житель (житель города), Bakının sakinləri жители Баку, kənd sakini де
Полностью »i. inhabitant, resident, dweller; şəhər ~i townsman*, (qadın) townswoman*, towndweller, townsfolk; kənd ~i countryman*, (qadın) country woman*, villag
Полностью »[ər.] сущ. 1. са чкада (са шегьерда, хуьре, дараматда ва мс.) бине кутуна яшамиш жезвайди (ацукьнавайди), гьа чкадин агьалидикай тир кас; эгьли, -ви;
Полностью »ə. 1) hərəkətsiz, durğun, sükunətdə olan; 2) oturan, yurd salan, məskən salan; 3) səssiz, sakit; 4) ərəb yazısında: hərəkəsi olmayan, sükunlu (hərf)
Полностью »SAKİN I is. [ ər. ] Yaşayan, bir yerin əhli olan. Onların dilini hətta qonşu kəndin sakinləri də başa düşə bilmirlər
Полностью »