SEMANTİKA

сущ. лингв. семантика:
1. значение (слова, оборота речи, грамматической формы)
2. раздел языкознания, изучающий значения слов и выражений
SEMANTİK
SEMASİOLOGİYA
OBASTAN VİKİ
Semantika
Semantika (ing. semantics, rus. семантика, türk. anlambilim) — proqramlaşdırmada, eləcə də təbii dildə: sözlər, yaxud simvollar ilə onların təyin olunmuş mənaları arasında əlaqə. Dəqiq və adətən məhdud mənaları olan sözlərə əsaslanan proqramlaşdırma dilləri müəyyən semantik qaydalardan asılı olur. Beləliklə, proqramda deyim düzgün tərtib olunmuşsa, ancaq onun mənası yoxdursa, semantik yanlışlıq yaranır. Məsələn, linesTillPageEnd = numElephants * massSun (səhifənin sonunadək sətirlərin sayı = fillərin sayı * Günəşin kütləsi) deyimi sintaktik cəhətdən düzgündür, ancaq semantika baxımından mənasızdır. Semantik yanlışlıqlar proqramın düzgün işləməməsinə səbəb olsalar da, yanlışlıqlara nəzərət altproqramları çox zaman onlar haqqında məlumat vermir. Konseptual səviyyədə semantika süni intellektin tədqiqat sahələrindən biridir. Məsələn, insanlar arasındakı münasibətlər kimi, obyektlər, ideyalar, yaxud situasiyalar arasındakı qarşılıqlı əlaqələr də semantik şəbəkələr vasitəsilə göstərilir.

Digər lüğətlərdə

дохлёбывать зернопогру́зчик кисе́т народове́д одобря́ться пресла́бо прира́щивать соединя́ться чановщи́к измазю́каться коре́ц подкула́чник подтова́рник рассортирова́ть ревмати́чка сровня́ться увида́ться оковалок crudités photo-realism worsen брусья декламация публично тужиться