SONBEŞİK

is. Sonuncu, axırıncı uşaq, övlad. Ailənin sonbeşiyi.
– Tükəzban ilk və sonbeşiyi olan Qüdrəti min əziyyətlə boya-başa çatdırdığından onun üstündə, öz təbirincə, nanə yarpağı kimi əsirdi. M.Hüseyn.
Ulduz ailədə sonbeşik idi. Ə.Məmmədxanlı.

Антонимы

  • SONBEŞİK SONBEŞİK – İLK Ayrı oğul idi mənim Əmrahım; İlkim, sonbeşiyim, tək çinarımdı (Ə.Cəmil)
SONATİ́NA
SONCUQ

Значение слова в других словарях

вра́жеский вы́коптиться высма́ливать выста́иваться легитими́стка флекти́вный за́кут называ́ние одобри́тельно промы́шленница простя́к регла́мент смугля́нка судьба́ уши прожужжа́ть тилилиснуть back-axle badger-fly exopathic maternity leave paper battle tolu tree vorticism просмотровый ужимка