1. Bax sızıldamaq.
Muradın qəlbi [qəbirlərin] bu halına sızladı.
– Şahsuvar, Şahsuvar! – deyib ağladım; İçimdə sızladı bir yanıq kaman.
2. məc. Ağlamaq, inildəmək, yana-yana ağlamaq.
[Əhməd:] Həq sənə göndərsin Xızır İlyası; Ağlar, sızlar gördüm nazlı sənəmi. “”.
Gilə isə bir müddət ağladı, sızladı, sonra kişini danlamağa başladı.