1. sif. Səbri olmayan, hövsələsiz, dözümsüz, tələsən. Səbirsiz adam.
2. bax səbirsizliklə (“səbirsizlik”də).
Qız anasını harada axtaracağını bilməyərək, səbirsiz gözləməyə başladı.
Toplaşmışdıq, oturmuşduq; Gözləyirdik hey səbirsiz.
прил. сабурсуз, сабур авачир, эхунин алакьун авачир, рикӀи кьарай тийир, тади къачудай.
Полностью »SƏBİRSİZ – TƏMKİNLİ A kişi, nə səbirsiz adamsan (S.S.Axundov); Bizim yeganə çıxış yolumuz budur: hissiyyata qapılmamaq, səbirli, təmkinli olub iş görm
Полностью »SƏBİRSİZ (səbri olmayan, dözümü olmayan) [Müqim bəy:] O, Alagözün buxağını qıdıqladı. Yoxsa bizim səbirsiz xanım sənə toxunubdur? (S
Полностью »прил. нетерпеливый (не обладающий терпением). Səbirsiz adam нетерпеливый человек, səbirsiz oxucu нетерпеливый читатель
Полностью »