SƏDƏMƏ
\[ər.\] сущ. 1. ягъун, галукьарун, акъурун, кӀевиз ягъун; // акьун, галукьун; 2. пер. хабарни авачиз кьилел атай бала, мусибат, сед; инсан къарсурдай кар; sədəmə toxunmaq кьилел бала атун, кьил баладик акатун, сед хьун, гуч хьун, зарар галукьун.