1. “Tövşümək”dən f.is.
[Ninanın] həyəcan və iztirabı köksünün döyünməsindən və tövşüməsindən bəlli olurdu.
2. Təngnəfəslik. Yenə tövşüməm tutdu.
TÖVŞÜMƏ
1. “Tövşümək”dən f.is.
2. Təngnəfəslik. Yenə tövşüməm tutdu.
сущ. от глаг. tövşümək, одышка. Onda tövşümə olur у него бывают одышки, мед. daimi tövşümə постоянная одышка, funksional tövşümə функциональная одышка
Полностью »1. f.is. кил. tövşümək; 2. каш кьун, ял кьун, нефес дар хьун, нефес къачунин четинвал.
Полностью »