1. “Tövşümək”dən f.is.
[Ninanın] həyəcan və iztirabı köksünün döyünməsindən və tövşüməsindən bəlli olurdu.
2. Təngnəfəslik. Yenə tövşüməm tutdu.
TÖVŞÜMƏ
1. “Tövşümək”dən f.is.
2. Təngnəfəslik. Yenə tövşüməm tutdu.
1. f.is. кил. tövşümək; 2. каш кьун, ял кьун, нефес дар хьун, нефес къачунин четинвал.
Tam oxu »сущ. от глаг. tövşümək, одышка. Onda tövşümə olur у него бывают одышки, мед. daimi tövşümə постоянная одышка, funksional tövşümə функциональная одышка
Tam oxu »