TƏHKİMÇİLİK

is. tar. Mülkədarların, onlara məxsus olan kəndlilərin əməyinə, malına, canına tam sahib olduqları ictimai quruluş; krepostnoyluq. Təhkimçilik dövrü. Təhkimçilik münasibətləri. Təhkimçilik təsərrüfatı.
□ Təhkimçilik hüququ tar. – mülkədarlara, onlara məxsus olan kəndlilərin şəxsiyyəti, əməyi və əmlakı üzərində tam ağalıq etmək ixtiyarı verən hüquq.
TƏHKİMÇİ₁
TƏHKİMLİ
OBASTAN VİKİ
Təhkimçilik hüququ
Təhkimçilik hüququ — feodal dövlətində kəndlinin feodaldan tam asılılığını şərtləndirən hüquq normalarının məcmusu, müəyyən bir feodalın inzibati və məhkəmə hakimiyyətinin irsi tabeçiliyi, kəndliləri torpaq sahələri tutmaq və daşınmaz əmlak əldə etmək hüququndan məhrum etmək, bəzən - feodalın kəndliləri torpaqsız ələ keçirmə fürsəti.

Значение слова в других словарях