TALANÇI
сущ. тарашчи, таланчи, чапхунчи; тарашуналди, къакъудуналди машгъул тир къачагъ, къулдур.
I сущ. 1. грабитель, погромщик 2. мародёр 3. расхититель. El malının talançıları расхитители народного добра, talançılar dəstəsi шайка расхитителей II
Tam oxu »is. Talanla məşğul olan, talan edən; qarətkar, çapovulçu, çapqınçı, soyğunçu, quldur. Araz talançı (sif
Tam oxu »