1. Həvalə etmək, üzərinə qoymaq.
Səadət xanım Səriyyə xala və Gülnaza bəzi işlər tapşırdı.
Sədəf xala təzəcə yoldan gəldiyindən çay hazırlamağı Sürmə xalaya tapşırmışdı.
2. Birisinin və ya bir şeyin qayğısına, qeydinə qalmağı həvalə etmək; inanaraq, etibar edərək öhdəsinə buraxmaq, himayəsinə buraxmaq; qızmaq. Ona şey tapşırmaq olmaz.
– Əmioğlumun peşəsi qoyun saxlamaq idi və qoyunları da … çobanlara tapşırmışdı.
[Afaq:] İlyas, körpə Məmmədimi sənə tapşırıb gedirəm, – dedi…
◊ Torpağa tapşırmaq tənt. – bax torpaq.
Can (canını) tapşırmaq – bax can.