TUMANÇAQ
1. прил. вахчег алачир, кьецӀил (кил. tuman); 2. нареч. вахчег алачиз.
I прил. без штанов, не имеющий на себе штанов. Tumançaq uşaq ребёнок без штанов II в знач. сущ. голоштанник, оборванец III нареч
Tam oxu »sif. və zərf Əynində tumanı olmayan, əyninə heç bir şey geyməmiş, tumansız. [Musanın nəvəsi] dörd yaşına qədər tumançaq (z
Tam oxu »