ə. 1) tapılmayan, nadir, misli-bərabəri olmayan; 2) qəribə, əcaib.
ə. 1) tapılmayan, nadir, misli-bərabəri olmayan; 2) qəribə, əcaib.
sif. və zərf [ər.] klas. Zərif, incə, füsunkar, məlahətli, qəşəng. Zar ağlar ikən bu rəsmə ol mah; Bir türfə səda eşitdi nagah
Полностью »I прил. поэт. очаровательный, обаятельный, прелестный. Türfə səs (səda) пленительный голос, türfə gözəllər очаровательные красавицы II нареч
Полностью »Ərəbcə “az tapılan”, “zərif” “çox gözəl” deməkdir. Cəm forması tərafət sözündən ibarətdir. (Bəşir Əhmədov
Полностью »