TƏHKİMÇݹ
сущ. ист. тагькимчи, крепостник (крепостное право хуьз гьерекатзавай, гьа кардин терефдар тир, лежберар азадунин душман тир кас, тагькимчивилин гьукьукь авай помещик).
is. asservisseur m, ennemi m de l’affranchissement des serts ; personne f attachée à
Tam oxu »i. 1. a person attached to some work; 2. landlord advocating serfdom / serf-ownership
Tam oxu »1 истор. I сущ. крепостник (помещик – сторонник и защитник крепостного права) II прил. 1. крепостной (принадлежащий крепостнику)
Tam oxu »is. Təhkim olunmuş, təhkim edilmiş adam (bax təhkim 1-ci mənada). Bir də yeddi nəfərlik köməkçilər heyəti; Bir də məsul təhkimçi qeyd edildi nəhayət
Tam oxu »is. tar. Rusiyada təhkimçilik ictimai quruluşunda: təhkimçilik hüququna malik olan mülkədar
Tam oxu »