TƏŞNƏ
\[fars.\] сущ., прил. клас. 1. яд авачирвиляй кузвай, цихъ къарих, яд авачир; 2. пер. са затӀунал гзаф рикӀ алай; са затӀунин гьасрет чӀугвазвай, са затӀунихъ цӀигел (къаних) тир (кас).
f. 1) susamış, su istəyən; 2) m. bir şeyi çox istəyən, arzusunda olan, həvəskar. Təşnei-eşq eşqə susamış adam, məhəbbət təşnəsi; təşnei-suzan yanğında
Tam oxu »сущ. жажда: 1. сильное желание, потребность пить. Təşnəsini söndürmək утолить жажду 2. перен. сильное, страстное желание чего-л
Tam oxu »is. və sif. [fars.] klas. 1. Susamış, susuzluqdan yanan, susuz. Bir təşnə qaynayan bulaq görüncə; İtirər özünü mənim də könlüm
Tam oxu »