UTANDIRMAQ
гл. регъуь авун, садаз регъуь хьуниз себеб хьун.
f. to shame (d.), to put* to shame (d.), to make* ashamed (of) (d.); to confuse (d.), to put* out of countenance (d
Полностью »UTANDIRMAQ Oğul fikirləşir, anasının dedikləri onu utandırır.. (Ə.Vəliyev); BAŞI AŞAĞI ETMƏK (fr.v.) Yalnız teatr sevgisi onları dost-düşmən yanında x
Полностью »глаг. kimi 1. смущать, смутить кого-л. (привести в смущение кого-л.). Uşağı utandırmaq смутить ребёнка 2
Полностью »f. Birinin utanmasına, xəcalət çəkməsinə səbəb olmaq, bir söz deyərək, ya danlayaraq, töhmətləndirərək onda xəcalət və ya peşmançılıq hissi oyatmaq, q
Полностью »