f. Düçar etmək, giriftar etmək, məruz etmək, uğramasına səbəb olmaq. Bəlaya uğratmaq. Məğlubiyyətə uğratmaq. Müvəffəqiyyətsizliyə uğratmaq. – [Kərəm:] Pəncərəyə çəkib pərdə; Sən uğratdın məni dərdə. “Əsli və Kərəm”.
гл. кутун (кьил са пис кардик); гун, кьилел гъун (мес. бала, дерт); кьилел атуниз (хьуниз) себеб хьун (са кар); авун; məğlubiyyətə uğratmaq магълуб ав
Полностью »f. to subject (d.to); (təhlükəyə) to expose (d.to); təhlükəyə ~ to expose to danger (d.)
Полностью »глаг. 1. kimi, nəyi nəyə подвергать, подвергнуть кого, что чему; dəyişikliklərə uğratmaq (məruz qoymaq) подвергнуть изменениям, təhlükəyə uğratmaq (mə
Полностью »