sif. dilç. Üzərində vurğu (vurğu işarəsi) olan. Vurğulu hərf.
прил. лингв. ударный, ударяемый, с ударением. Vurğulu səs ударный звук, vurğulu söz ударяемое слово, vurğulu heca ударный слог
Полностью »sif. souligné, -e ; accentué, -e ; mis, -e en relief ; relevé, -e ; emphatique ; ~ heca (söz) syllabe f accentuée
Полностью »