ə. «vəqf» c. vəqf olunmuş, ümum üçün ayrılmış şeylər
сущ. устар. состояние, имущество, завещанные с богоугодной целью
is. [ər.] Vəqf olunmuş şeylər – mal, mülk, pul və s. (bax vəqf)
vəqfiyyat