ə. «vəqf» c. vəqf olunmuş, ümum üçün ayrılmış şeylər.
[ər.] сущ. вакьфа авур затӀар, мал, мулк, пул ва мс. (кил. vəqf).
сущ. устар. состояние, имущество, завещанные с богоугодной целью
is. [ər.] Vəqf olunmuş şeylər – mal, mülk, pul və s. (bax vəqf)
vəqfiyyat