Əbu Talib
Əbu Talib — Bəni Haşim qəbiləsinin başçısı, şiələrin ilk imamı və sünnilərin dördüncü xəlifəsi Əlinin atası. İslam peyğəmbəri Məhəmmədin atası Abdullahın ata-ana bir qardaşıdır. Abdullahın vəfatından sonra Məhəmməd Mustafanın qəyyumu olmuşdur.[3]
| Əbu Talib | |
|---|---|
| Əbdülmanaf ibn Əbdülmütəllib əl-Haşimi | |
| Doğum tarixi | 539 |
| Doğum yeri | Məkkə, Ərəbistan |
| Vəfat tarixi | 619[1] |
| Vəfat yeri | Məkkə, Ərəbistan |
| Həyat yoldaşı | Fatimə |
| Uşaqları | |
| Atası | Əbdulmütəllib |
| Milliyyəti | Ərəb |
| Fəaliyyəti | tacir, şair |
Həyatı[redaktə | mənbəni redaktə et]
Əbu Talib 535-ci ildə Hicaz bölgəsinin Məkkə şəhərində anadan olmuşdur. O, Haşimilərin başçısı Əbdül-Müttəlibin oğlu və Məhəmməd peyğəmbərin doğumundan əvvəl ölən atası Abdullanın qardaşı idi.
Gələcəkdə peyğəmbər olacaq Məhəmməd kiçik yaşlarından etibarən Əbu Talibin himayəsinə keçmişdir. Həmçinin İslamın ilk yayıldığı zamanlarda Əbu Talib Məhəmmədi Qureyş qəbiləsindən qorumuşdur.[4]
Əbu Talib təqribən 619-cu ildə 80 yaşında vəfat etmişdir.
Həmçinin bax[redaktə | mənbəni redaktə et]
İstinadlar[redaktə | mənbəni redaktə et]
- ↑ Abū Ṭālib // Gran Enciclopèdia Catalana (kat.). Grup Enciclopèdia, 1968.
- ↑ Али-заде А. Али ибн Абу Талиб (rus.). // Исламский энциклопедический словарь Москва: Ансар, 2007. С. 68. ISBN 978-5-98443-025-8
- ↑ "Havza saytı,Əbu Talib qəyyumluğu,İslam tarixi,Baxış:02.02.2012". 2018-04-27 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2012-02-02.
- ↑ Bölmə 246, ibni əbil Hədiddən nəqal qovl etmişdir. bu kitabdan:Nəhcül-Bəlağə Şərhi,c14,s84