Albert Penk (25 sentyabr 1858[1][2][…], Roydnits[d] – 7 mart 1945[3][1][…], Praqa[3]) — alman geoloqu, coğrafiyaçısı, okeanoloqu, Valter Penkin atasıdır.
Albert Penk | |
---|---|
alm. Albrecht Penck | |
Doğum tarixi | 25 sentyabr 1858[1][2][…] |
Doğum yeri |
|
Vəfat tarixi | 7 mart 1945[3][1][…] (86 yaşında) |
Vəfat yeri | |
Milliyyəti | alman |
Elm sahəsi | geologiya |
Elmi dərəcəsi | |
İş yerləri | |
Təhsili | |
Üzvlüyü |
|
Mükafatları | |
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar |
Albert Penk — biznesmen Emil Penkin (1829–1880) və arvadı Elizabet Penkin (1833–1896) oğludur. 1885–1906-cı illərdə Penk Ven universitetini, 1906–1927-ci illərdə Berlin universitetini professor çalışıb. 1886-cı ildə Penk İde Qanqxoferlə (1863–1944) ailə həyatı qurub. bacısı Lüdviqa Qanqxofera məşhur bavariya yazıçısıdır. Onların oğlu Valter Penk məşhur coğrafiyaçı və geomorfoloqdur. Ferdinand fon Rixthofenanın ölmündən sonra 1906–1927-ci illərdə albert Coğrafiya institutunun direktoru oldu.1906-cı ildə İsveç Krallığının akademiyasının üzvü olur. 1918-ci ilə kimi okeanaqrafiya muzeyinin rəhbəri olur. Penk okeanologiya və iqlimşünaslığı öyrənir. O, 1945-ci ilin mart ayının 7-də Praqada ölür.
Penk Vyanada fiziki coğrafiyanı beynəlxalq səviyyəyə qaldırdı. O geomorfologiyanın bəzi problemlərini öyrənirdi (Alp dağlarının). İspaniya , mMrakeş, Kanada, Avstraliya, Çin, yaponiya olmuş, coğrafiyasını öyrənmişdir. Onun tələbələri — serbiyalı İovan Çvic, yaponyalı naomasa Yamazaki, fransız Emmanuel de Marton, bolqar Jeko Radev, avstraliyalı Fric mMxacekdir.