1982-ci il noyabrın 3-də Naxçıvan torpağında qeyri-adi hadisə baş verdi. Böyük Azərbaycan şairi Hüseyn Cavid (1882-1941) 100 yaşının tamamında dəfn edildi. Dahi ustad ölümündən 41 il sonra öz doğma torpağına tapşırıldı. Bu filmdə böyük şairin çətin, keşməkeşli və bir qədər də haqsız həyatından söhbət gedir. Ölməz sənətkar keçən əsrin otuzuncu illərində repressiya qurbanı olmuş minlərlə istedadlı şəxslərdən biri idi. Çox saylı təqib və həbslər nəticəsində Hüseyn Cavid öz yaradıcılığına son qoymalı olur. 1939-cu ildə onu İrkutsk vilayətinə Sibirə sürgünə gördərirlər. Böyük şair 1941-ci ildə sürgündə, qərib diyarda dünyasını dəyişir. Buna baxamayaraq Hüseyn Cavid bir çox nəsillərə öz zəngin əsərlərini bəxş edib. Bu günlərdə onun "Azərbaycan" poeması, "Ana", "Peyğəmbər", "Topal Teymur" dramları "Şeyx Sənan" faciəsi və s. əsərləri istər yaşlı nəsildə, istərsə də gənclər arasında maraqla və böyük rəğbətlə oxunulur, mütaliə edilir.
Qayıdış | |
---|---|
Janr | bioqrafik |
Rejissor | Zəyyar Ağayev |
Ssenari müəllifi | Rəfael Hüseynov |
Operator | Nəriman Şıxəliyev |
İstehsalçı | "Azərbaycantelefilm" |
Filmin növü | qısametrajlı sənədli televiziya filmi |
Müddət | 49 dəq. |
Ölkələr | Azərbaycan |
Dil | azərbaycanca |
İl | 1992 |
Texniki məlumatlar |
5 hissə 35 mm |
Rəng | rəngli |
Film Hüseyn Cavidi tanıyan, onunla ünsiyyətdə olan Qulam Məmmədlinin, Cəfər Rəmzi İsmayılzadənin, Tağı Tağıyevin, Nigar Qasımovanın, Rəşid Fətəliyevin xatirələri üstündə qurulub. Filmdə Hüseyn Cavidin ailəsinin yeganə yadigarı olan qızı Turan Cavidin öz atasının həyatından bəhs edən xatirələrinə də böyük yer verilib. Həmçinin Irkutsk vilayətinin Şevçenko kəndində azərbaycanlılardan ibarət ekspedisiyanın böyük şairin qəbrinin axtarış işləri də lentə alınmışdır. Film Ömər Eldarovun yaratdığı indiki Hüseyn Cavid prospektində yerləşən ölməz sənətkarın heykəlinin açılış mərasimi ilə bitir.[1]