XATA
\[ər.\] сущ. 1. кил. xəta; 2. гъалатӀ, гунагь, нукьсан, ягъалмиш хьунухь; xəta eləmək гъалатӀ авун, ягъалмиш хьун; 3. хата, кичӀ, кичӀевал, хасаратвилин игьтимал; кичӀе жедай, мусибатдалди куьтягь жедай хьтин кар, гьерекат, амал; бала, хата-бала; xatadan qurtarmaq хатадикай хкудун (хкатун); ** xata baş vermək кьил хатадик акатун, рекьиналди ва я бедбахтвилелди куьтягь жедай залан са вакъиа хьун; xata çıxar(t)maq хата акъудун, пис нетижа гудай са кар авун; xata dəymək хата галукьун, зарар галукьун, хасаратвал галукьун, кьилел бала атун; xatanı başdan eləmək кьил хатадикай хкудун, хата кьилелай авун, жувавай яргъазун; xatası başdan olmaq кьил хатадикай хкатун, хаталувал амукь тавун, алатна фин; xataya düşmək хатадик акатун, баладик акатун, кӀеве гьатун, пис (хаталу) везиятда гьатун; əlindən xata çıxmaq гъиляй хата акъатун, кӀанивал авачиз инсан рекьин, иви экъичун; öz(ü)-özünü xataya salmaq жува-жув (вичи-вич) хатадик кутун, баладик кутун, ийизвай кардин эхир фикир тавуна жува-жув (вичи-вич) кӀеве ттун.
