XÜRUC

is. [ ər. ] klas. Çıxma, bayıra çıxma.
□ Xüruc etmək – çıxmaq.
… o İskəndər Rumi idi ki, Məqduniyyə adlı ufaq bir ölkədən xüruc eləmişdi və gəlmişdi Əcəm ölkəsindəki bütün atəşgədələri dağıtmışdı… Ə.Məmmədxanlı.

// Zühur etmə, zahir olma, ortaya çıxma.
[Axund:] Yəqin dünyanın axırı və Dəccalın xürucu yaxınlaşıb. Ə.Haqverdiyev.

XÜRRƏM
XÜSUS

Значение слова в других словарях

глазурова́ть домоуправле́нческий нос в но́с перевиса́ние переплете́ние плоскодо́нный подки́нуть похрапе́ть пятикра́тный раздробленность слова́ки барбо́с зашвы́риваться к стыду своему микродви́гатель обратиться в пе́пел титрова́ть кидарь тояга beaten cob construction feather-mail mushroom subantarctic unchecked научно-исследовательский