XƏLƏT
\[ər.\] сущ. 1. бахшиш, пишкеш; 2. кил. xalat. 2).
Üst geyimi. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Bir xələt biçərəm Eyvaz boyundan, İncimərəm xasiyyəti-xoyundan, Kəsin tunculardan, qırın qoyundan, Yeyin, də
Tam oxu »XƏL’ƏT ə. 1) hədiyyə olaraq bağışlanan bahalı paltar; 2) toyda və ya nişanda qız, yaxud oğlanın qohumlarına verilən hədiyyə; 3) mükafat, bəxşiş
Tam oxu »i. 1. (evdə) dressing-gown; (çiməndən sonra geyinilən) bathrobe; 2. (şərqdə) oriental robe; 3. (fəhlələr üçün) overall; həkim ~i doctor’s smock; (cərr
Tam oxu »1. XƏLƏT/XALAT [Qətibə] yata bilmədi, yatağından qalxıb xələtini üstünə saldı, otağın qabağındakı güllərin dibində oturdu (M
Tam oxu »I сущ. 1. халат. Çit xələt ситцевый халат, ev xələti домашний халат, ağappaq xələt белоснежный халат, xələti çiyninə salmaq накинуть на плечи халат 2
Tam oxu »I (Tovuz) yas yerində yığılan pul. – Gedim, ölü yerində xələt yazdırıf gəlim II (Goranboy, Xanlar) üst köynəyi
Tam oxu »is. [ər.] 1. Bəxşiş, hədiyyə. Hərə bir cür xələt götürüb Eyvazı pişvaz elədilər. “Koroğlu”. [Hacı Mehdi:] Sənə də bir yaxşı xələt verərəm
Tam oxu »