1. XƏLƏT/XALAT [Qətibə] yata bilmədi, yatağından qalxıb xələtini üstünə saldı, otağın qabağındakı güllərin dibində oturdu (M.S.Ordubadi); CÜBBƏ (köhn.) Vəzir: Buyur, tez mənim qırmızı cübbəmi versinlər, kəhər atımı yəhərləsinlər, eşitdinmi? (M.F.Axundzadə); LƏBBADƏ (köhn.) Kamal istəyirdi ki, babası üçün təzə bir ləbbadə alsın (S.Vəliyev).
2. xələt bax hədiyyə
Üst geyimi. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Bir xələt biçərəm Eyvaz boyundan, İncimərəm xasiyyəti-xoyundan, Kəsin tunculardan, qırın qoyundan, Yeyin, də
Tam oxu »XƏL’ƏT ə. 1) hədiyyə olaraq bağışlanan bahalı paltar; 2) toyda və ya nişanda qız, yaxud oğlanın qohumlarına verilən hədiyyə; 3) mükafat, bəxşiş
Tam oxu »i. 1. (evdə) dressing-gown; (çiməndən sonra geyinilən) bathrobe; 2. (şərqdə) oriental robe; 3. (fəhlələr üçün) overall; həkim ~i doctor’s smock; (cərr
Tam oxu »I сущ. 1. халат. Çit xələt ситцевый халат, ev xələti домашний халат, ağappaq xələt белоснежный халат, xələti çiyninə salmaq накинуть на плечи халат 2
Tam oxu »I (Tovuz) yas yerində yığılan pul. – Gedim, ölü yerində xələt yazdırıf gəlim II (Goranboy, Xanlar) üst köynəyi
Tam oxu »is. [ər.] 1. Bəxşiş, hədiyyə. Hərə bir cür xələt götürüb Eyvazı pişvaz elədilər. “Koroğlu”. [Hacı Mehdi:] Sənə də bir yaxşı xələt verərəm
Tam oxu »