XƏRABAT

is. [ ər. ] klas. Meyxana, işrətxana.
Yox, dəxi könlüm mənim meyxanəyə mayil deyil; Kim gəzir ev-ev xərabat içrə hüşyar axtarır. Qövsi.
Sərməsti-eşq ol, ey gözüm, qəsvət nə lazım; Bir gün gəlir, əldən çıxar zövqi-xərabat. H.Cavid.

□ Xərabat əhli klas. – bax xərabati 1-ci mənada.
Xərabat əhlinin halini bir xümmar olandan sor. Füzuli.
Biz xərabat əhliyiz, olmaz bizim hüşyarımız. Qövsi.
İçib mey ta xərabat əhli ondan; Unutsun dərdi, gülsün ömrü bir an. H.Cavid.

Синонимы

  • XƏRABAT xərabat bax meyxana 1
XƏNDƏKOTU
XƏRABATİ

Значение слова в других словарях