YÖR-YÖNDƏM
сущ. рах. 1. къецепатан акунар; сумра; пек-лек; 2. селигъа, къайда; ** yör-yöndəmə salmaq къайдада (селигъада) ттун, абур гъун (мес. багъдал).
1. Qayda, nizam, səliqə. 2. Görkəm, sir-sifət, xarici görünüş. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Odu ki, oğlum bağı yör-yöndəmə salır
Tam oxu »is. dan. 1. Xarici görünüş; sir-sifət, qiyafət. Pasının qırmızı üzü daha da qızardı: – Qadam sənin yörünə-yöndəminə, – dedi
Tam oxu »