YIĞNAQ
сущ. 1. санал кӀватӀ хьанвай инсанар, затӀар ва мс.; кӀватӀал; къалабулух, басрух; yığnaq eləmək (etmək) санал кӀватӀ хьун, кӀватӀ хьана рахун, санал меслят хьун; yığnaq salmaq айгьам. санал кӀватӀ хьун; 2. мугьманвал, межлис.
Yığıncaq; yığın, kütlə. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) “Kitabi-Dədə Qorqud”da yığanaq şəklində işlənir
Полностью »Məclis kəlməsinin sinonimidir, yığmaq feili zəminində əmələ gəlib. Sözün əsli yığ-ın-aq kimi olub, -ın şəkilçisi “biçin” qəlibi üzrə isim düzəldib, -a
Полностью »YIĞNAQ – DAĞINIQ Gündə bir qapıya salırlar yığnaq (Q.Zakir); Qədir atın üstündə dağınıq saçlı Qumrunu qucaqladı (Mir Cəlal)
Полностью »is. 1. Yığıncaq; yığılmış, toplanmış adamlar və s.; qələbəlik, tünlük. Bu nə yığnaqdır? – Yaşardı orada qaçaq yığnağı; Olardı dövlətə açıq bir yağı… H
Полностью »