YAŞILBAŞ
сущ. 1. кӀек уьрдег, эркек уьрдег; 2. шиирда “гуьзел” манада; yaşılbaş sona ашукьрин поэзияда гуьзелдин эпитетрикай сад.
Ördəyin erkəyi. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Poeziyada, adətən, “yaşılbaş sona” kimi rast gəlinir, gözəl mənasında işlənir
Tam oxu »I сущ. зоол. селезень, уткакряква II прил. селезневый. Yaşılbaş lələyi селезневое перо
Tam oxu »is. 1. Ördəyin erkəyi. Tərlan görüb yaşılbaşı; Sağın, qaynaq çala, Maral! Aşıq Ələsgər. Yaşılbaşlar qanad çırpar suyuna; Gah durular, gah da dönüb bul
Tam oxu »