сущ.
1. хорошее (обладающее положительными свойствами, качествами). Yaxşılığı bilmək ценить хорошее, çox yaxşılıqlar eləmək сделать много хорошего
2. доброта. Sənin yaxşılığını unutmaram не забуду твою доброту, yaxşılıq göstərmək проявить доброту
3. добро (всё положительное, хорошее, полезное). Yaxşılıq bilməz неблагодарный, не помнящий добра, yaxşılıq etmək делать добро; yaxşılıq itməz добро не пропадет; yaxşılıq görmək kimdən видеть хорошее от кого , видеть добро от кого ; yaxşılığa yaxşılıq hər kişinin işidir, yamanlığa yaxşılıq nər kişinin işidir отвечать добром за добро должен каждый, отвечать добром за зло может настоящий мужчина; yaxşılığı keçmək kimə сделать добро к ому; yaxşılığı dəymək kimin kimə см. yaxşılığı keçmək; yaxşılığa doğru gedir (yönəlir, düzəlir) что-л. идёт к добру, к хорошему; yaxşılığını istəmək kimin желать добра к ому; yaxşılıq qalacaq хорошее не забудется; yaxşılığa yamanlıq черная неблагодарность; yaxşılıq ummaq kimdən ждать добра от кого ; adını yaxşılığa çəkmək kimin поминать добром, добрым словом кого ; adı yaxşılığa çəkilmək быть помянутым добром; yaxşılığından çıxmaq kimin отблагодарить за добро кого , не оставаться в долгу перед кем; yaxşılığı itirməmək не забывать хорошего; yaxşılığı itirmək забывать, забыть сделанное добро