YOĞUN – ARIQ Arabaçı yoğun bir kişi idi (Ə.Əbülhəsən); Onun o mehriban kənd qızının arıq, düz, millər kimi cəlb edən barmaqlarını aşkar görürdü (Mir Cəlal).
YOĞUN – NAZİK Baldır, deyərmiş, nə çox yoğun, nə də nazik ola, ayaqları elə tən gərək ki, sağ ilə sol seçilməsin (Mir Cəlal).
sif. 1. Həcmcə, en etibarilə böyük, geniş olan; qalın. Yoğun ağac. Yoğun ip. // Kök, dolğun, ətli-canlı
Полностью »прил. 1. толстый: 1) имеющий большой диаметр. Yoğın borular толстые трубы, yoğun hörüklər толстые косы, yoğun kəndir толстая верёвка, yoğun tir толсто
Полностью »s. thick, stout; ~ əl ağacı thick / stout stick; ~ xətt a thick line; ~ barmaqlar thick fingers; ~ adam (kök) a thick / a stout man*; ~ kəndir stout r
Полностью »прил. 1. яцӀу; къалин; yoğun ağac яцӀу ттар; yoğun ip яцӀу еб; yoğun səs яцӀу ван; 2. яцӀу, куьк, ацӀай, як-ччан алай; yoğun adam яцӀу кас; 3
Полностью »sif. gros, -se ; fort, -e, corpulent, -e ; dodu, -e ; enflé, -e ; épais, -se ; ~ xətt trait m gras ; ~ kəndir corde f
Полностью »Etimoloji cəhətdən düzəltmə sözdür. Kökü yoğfeildir, yoğmaq “dolmaq” anlamında işlədilib. Yoğun sifətdir “üstün” “yaxın”, “sərin” sözlərinin qəlibi üz
Полностью »