ZƏNBƏRƏKÇİ

is. köhn. Zənbərək atan, zənbərək topuna xidmət edən.
Birinci güllə zənbərəkçini aşırıb dəvədən saldı. Çəmənzəminli.

ZƏNBƏRƏK
ZƏNBİL

Значение слова в других словарях