ZİDDİYYƏT

\[ər.\] сущ. 1. аксивал, зидвал; сад-садав кьун тавун, фаркьлу хьун, сад-садав дуьз татун (мес. фикирар, гафар); 2. адават, мидявал, душманвал.
ZİDDİNƏ
ZİDDİYYƏTLİ
OBASTAN VİKİ
Ziddiyyət qanunu
Ziddiyyət qanunu — məntiq qanunudur və bu qanuna görə bir-birini inkar edən iki təklif eyni vaxtda həqiqi ola bilməz. Ziddiyyət qanununun ilk ifadəsini Aristotel vermişdir. Ziddiyyət qanununu belə də ifadə etmək olur; təklif eyni vaxtda həqiqi və yalan ola bilməz. Formal ziddiyyətlərin düşüncəyə və ya elmi nəzəriyyəyə daxil olması, nüfuz etməsi onları əsassız edir. Ziddiyyət qanunu obyektlərin keyfiyyət müəyyənliyinin təfəkkürdə əks olunmasıdır. Belə bir sadə faktın təfəkkürdə əksidir; əgər obyektin dəyişməsindən sərf-nəzər etdikdə o, eyni vaxtda qarşılıqlı bir-birini istisna edən xassələrə malik ola bilməz.

Digər lüğətlərdə

взбудора́жить всепого́дный выру́ливание истопи́ться коси́ться отпря́нуть оши́нить перепере́ть поперёд ро́жа скоморо́шество сма́зываться из рук вон плохо осви́стывание прики́нутый прислу́жница прогреба́ть темне́ть член atrocity bettor Enos pacifier unsent последующий