ZOĞ
бот. отросток, побег
is. Ağacda və başqa bitkilərdə yenicə cücərən göy qabıqlı incə budaqların hər biri; pöhrə. Söyüdün zoğları
Полностью »I сущ. 1. побег, отросток (молодой стебель растения вместе с листьями). Yaşıl zoğlar зелёные побеги, cavan zoğlar молодые побеги; zoğ vermək давать (п
Полностью »сущ. цуьрц, берт, таза хел (ттаран, набататдин); // кӀачӀич (ттарцин дувулрилай экъечӀдай цуьрц); zoğ atmaq (vermək, etmək) цуьрц вегьин, таза хилер э
Полностью »(Borçalı, Hamamlı) zolaq (kərəntinin biçdiyi otun əmələ gətirdiyi zolaq). – Kərənti piçer, zoğ qayrer (Borçalı)
Полностью »is. pousse f, tige f ; talle f, rejet m, rejeton m ; ~ atmaq ; ~ vermək bax zoğlamaq
Полностью »