f. Zəif salmaq, gücdən salmaq, qüvvədən salmaq, gücünü azaltmaq.
// Zəif düşməsinə səbəb olmaq, taqətsiz hala gətirmək, üzmək. Xəstəlik onu çox zəiflətmişdir. Doyunca yatmamaq adamı zəiflədib gücdən salır.
гл. зайифарун, гужунай (къуватдай) авудун, гуж тӀимиларун; // зайиф хьуниз себеб хьун, такьатсуз гьалдиз гъун
Полностью »f. affaiblir vt, rendre faible, attenuer vt, diminuer vt xəstəlik məni zəiflətdi la maladie m’a affaibli
Полностью »f. to weaken (d.), to make* weaker (d.), to prostrate (d.); Xəstəlik mənim urəyimi zəiflətdi The illness weakened my heart
Полностью »глаг. ослаблять, ослабить: 1. лишить сил, сделать физически слабым. Orqanizmi zəiflətmək ослаблять организм 2
Полностью »