f. Zəif salmaq, gücdən salmaq, qüvvədən salmaq, gücünü azaltmaq.
// Zəif düşməsinə səbəb olmaq, taqətsiz hala gətirmək, üzmək. Xəstəlik onu çox zəiflətmişdir. Doyunca yatmamaq adamı zəiflədib gücdən salır.
глаг. ослаблять, ослабить: 1. лишить сил, сделать физически слабым. Orqanizmi zəiflətmək ослаблять организм 2
Tam oxu »f. to weaken (d.), to make* weaker (d.), to prostrate (d.); Xəstəlik mənim urəyimi zəiflətdi The illness weakened my heart
Tam oxu »гл. зайифарун, гужунай (къуватдай) авудун, гуж тӀимиларун; // зайиф хьуниз себеб хьун, такьатсуз гьалдиз гъун
Tam oxu »f. affaiblir vt, rendre faible, attenuer vt, diminuer vt xəstəlik məni zəiflətdi la maladie m’a affaibli
Tam oxu »