ÇALLAŞMAQ

f. Çal olmaq, bozarmaq.
Gömgöy olan bir taxıl, görürsən, bir gün çallayıb, bir gün ağarır, vağanıyır, bir azdan tökülür, çürüyür. S.Rəhimov.

// Ağarmağa başlamaq, dən düşmək.
[Dostumun] rast və gözəl qaməti əyilib, rəngi soluxub, gözlərinin işığı gedib, səsi zəiflənib, üzünün və başının tükləri çallanıb… F.Köçərli.
İndi Rüstəmin qara gur saçları çoxdan seyrəkləşmiş və çallaşmışdı. M.İbrahimov.

Синонимы

  • ÇALLAŞMAQ qocalmaq — ağarmaq
  • ÇALLAŞMAQ çallaşmaq bax ağarmaq 2
ÇALLAŞMA
ÇALMA₂

Значение слова в других словарях