ÇEÇƏMƏK

Nəfəs borusuna bir şey düşməsi nəticəsində təngnəfəs olmaq, boğulmaq. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)

Qarı böyük bir tikə götürüb tələsik ağzına təpdi, udmaq istəyəndə düyülərdən biri boğazında qaldı. Qarı çeçəyib öskürməyə başladı. (Paris nüsxəsi, 4-cü məclis)

ÇAYIR
ÇEÇİK

Значение слова в других словарях

вразма́шку ги́бщик коко́тка отупе́ть похоха́тывать просве́т противога́зный сда́вленно влаголюби́вый долотцо́ зла́чное место изруби́ть простира́ться сортаме́нтный фокс bionosis hearsy olein plate rack vinca догнить звёздочка плато протестантский репетиционный