ÇEÇƏMƏK

Nəfəs borusuna bir şey düşməsi nəticəsində təngnəfəs olmaq, boğulmaq. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)

Qarı böyük bir tikə götürüb tələsik ağzına təpdi, udmaq istəyəndə düyülərdən biri boğazında qaldı. Qarı çeçəyib öskürməyə başladı. (Paris nüsxəsi, 4-cü məclis)

ÇAYIR
ÇEÇİK

Digər lüğətlərdə

выпрямля́ться ла́вочница поплати́ться пролета́рка румя́на запелена́ть наму́сорить Но́вый Завет перечерка́ть размозжи́ть транспорти́ровать у́тро штабно́й этимо́лог autres moeurs Axis defensibility ornery sea-king spheroplast кельт набрасывать половина придирчивость тосковать