ÖRKƏN

сущ.
1. привязь (длинная широкая верёвка, служащая для привязывания, прикрепления чего-л. к чему-л.)
2. подпруга (широкий ремень у седла или седёлки, затягиваемый под брюхом лошади)
◊ örkən nə qədər uzun olsa da, yenə doğanaqdan keçəcək сколько верёвке (верёвочке) ни виться, всё равно конец будет; örkən altına gətirmək kimi укрощать, укротить кого (заставить повиноваться); örkəninin üstünə odun yığmaq olmaz kimin нельзя положиться на кого
ÖRDƏKKİMİLƏR
ÖRKƏNLİ
OBASTAN VİKİ
Örkən
Örkən — ağır şeyləri bağlamaq, bənd etmək, at, qatır, eşşək və s. ev heyvanlarını çullamaq, palanlamaq üçün istifadə edilən çox enli, lakin nazik kəndir. Örkən toxumaq üçün yer hanası qurulur, yun, pambıq və ipək iplərdən istifadə edilir. Onun üstünə müxtəlif naxışlar salınır. Örkənin eni 5–8 sm-ə qədər, uzunluğu isə toxucunun istəyindən asılı olaraq toxunur. "Örkən nə qədər uzun olsa, yenə də doğanaqdan keçəcək" — atalar sözü məhz buradan alınmışdır.

Digər lüğətlərdə

дисциплини́рованность и́ночество мережка принаряди́ть самосожига́тель аэроста́тный двуглавый орёл зарони́ть нача́льствующий отпи́хивать по-ба́рски похлёбывать пруд пруди́ болверк площадь absolutory earthborn hookworm hyoscine retroact undocking острословие пила-рыба прополоть холя