1. Uzununa iki tən hissəyə bölünmək.
2. İki yerə ayrılma, haçalanmaq. Dağ iki yana şaqqalanmışdı.
– İki yana şaqqalanmış ( f.sif. ) … Tərtər çayının oynaq səsi … dağlara çal-çağır salırdı.
ŞAQQALANMAQ
f.
1. Uzununa iki tən hissəyə bölünmək.
2. İki yerə ayrılma, haçalanmaq. Dağ iki yana şaqqalanmışdı.
1. Uzununa iki tən hissəyə bölünmək.
2. İki yerə ayrılma, haçalanmaq. Dağ iki yana şaqqalanmışdı.